Συγκρίνοντας την ανοχή που χαίρεται η ΠΑΕ σε αντίθεση με την ΚΑΕ

Πριν μπω στο ψητό θα πω το προφανές. Δεν είμαι ο πιο (ποδοσφαιρικός) ολυμπιακός εκεί έξω. Ειδικά μετά το 2010, σταμάτησα τελειώς να ασχολούμαι με το ελληνικό ποδόσφαιρο, Σε αντίθεση με το μπάσκετ για το οποίο άσχετα με τους τίλτους νιώθω περήφανος. Όμως μετά τα εκπληκτικά (για τα ελληνικά δεδομένα) ελληνικά πρωταθλήματα του 22-23 και του 23-24 τα οποία χάρισαν ξανά στην παρέα μου ευκαιρίες για συζήτηση που θυμίζαν τα σχολικά μας χρόνια, ξεκινήσα να ασχολούμαι.

Τώρα, αυτό που δεν καταλαβαίνω μετά την κατάκτηση του κονφερενς - την οποία κανείς από εμάς δεν θα φανταζόταν μετά την φυγή καρναβαλ- είναι γιατί η ΠΑΕ συνεχίζει να κανεί προφανής κινήσεις εντυπωσιασμού και όχι ουσίας. Φαίνεται ότι την ενδιαφέρει μόνο να είναι πρώτη στο χωριό και να κραταέι τον κόσμο "ευχαριστημένο". Ο κόσμος από την άλλη πλην ελάχιστων εξαιρέσων υπερασπίζεται την διοίκηση που τα είχε κάνει μπάχαλο μέχρι να πέσει η μπίλια στον Μεντιλίμπαρ (για τον οποίο ήδη διαβάζω απο ΑΡΔ ότι έχει εμμονές).

Σε πλήρης αντίθεση, στο παράλληλο σύμπαν που δεν έπεφτε σε κώμα ο θεός και ο παναθηναικός έραβε το καταραμένο 7ο, είμαι σίγουρος ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ολυμπιακός δεν θα είχε παράπονο από την περσινή σεζόν. Πόσο μάλλον να ζητάει τον Ιούνιο την έλευση του Μιλτιάδη "sex offender" Μαρινάκη στην ΚΑΕ. Η ίδια ΚΑΕ που χωρίς γήπεδο, σε αχάριστο κόσμο (η βραδιά του πρίντεζη ακόμα δεν είναι sold out) ανέτρεψε τα δεδομένα και έκανε τις δύο ακριβότερες μεταγραφές της σεζόν. Η ίδια ΚΑΕ που ενώ έχει απέναντι έναν από τους πιο τοξικούς παράγοντες του ελληνικύ αθλητισμού (δεν ξέρω αν είναι ο πρώτος), δείχνει ανωτερότητα και δεν παίζει το παιχνίδι του ενώ κοιτάει μόνο το καλό της ομάδας.

Που θέλω να καταλήξω; Το Μιλκο καπ (σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου της ΠΑΕ) ήταν μια ιστορική ευκαιρία για τον ολυμπιακό (και το ελληνικό ποδόσφαιρο). Κυρίως γιατί πίστεψα ότι θα ανεβάσει (επιτέλους) τα στανταρ των ελλήνων οπαδών οι οποίοι θα απαιτήσουν κινήσεις ουσίας. Από ότι φαίνεται αυτό δεν έγινε ποτέ.